Życie braterskie
i komunia

Nie można się uświęcić samemu. Zwłaszcza w świecie, w którym dziś żyjemy, sami sobie nie poradzimy. Jeśli nie będziemy razem, to nic z nas nie będzie.

Sesje w Paray, 09-21.07.1977, „Od grupy modlitewnej do wspólnoty”

7 minut: Życie braterskie i komunia

Życie w braterskiej komunii jest jednym z fundamentów życia chrześcijańskiego. Otrzymujemy łaskę braterstwa, łaski życia wspólnotowego. Jednak “bycie bratem i siostrą” nie jest proste, wiąże się z różnymi trudnościami. Piotr Goursat zdawał sobie z tego sprawę.
Jednak “musimy iść naprzód, ale nie zdołamy pójść sami, dopiero razem możemy naprawdę czynić postępy” – mówił.
Jak zatem podjąć prawdziwe wyzwanie, jakim jest przeżywanie braterskiej komunii? Jak kochać drugiego człowieka, poznawać go i w duchu życzliwości mu służyć? W jaki sposób, z całą pokorą, podążając za Piotrem Goursat, możemy odkrywać skarb miłości braterskiej, dzięki której spotykamy Chrystusa i wzrastamy w świętości?

Ważne jest, by podejmować się małych posług to tu, to tam, robić to, o co nas proszą, ponieważ to napełnia Wspólnotę miłością, radością i prawdziwym miłosierdziem.

Rekolekcje Bractwa Jezusowego, Wielkanoc 1982

podcast

Więcej informacji

WARTO ZAPAMIĘTAĆ

Braterskie wsparcie

Bycie samotnym chrześcijaninem w naszym świecie nie jest łatwe. We wspólnocie możemy się nawzajem wspierać. Dawajmy sobie oparcie. Osiągnięcie celu wymaga współpracy.

Wspólnota do działania

Jesteśmy szczęśliwi, że możemy żyć łaską wspólnoty. Piotr Goursat mawiał jednak: „Nie jesteśmy tu po to, by wspólnie gruchać.” Pan daje nam łaskę wspólnoty, byśmy mogli przekazać to, co otrzymaliśmy, światu, który tak bardzo tego potrzebuje!

Miłość braci

Wspólnota ma niewielkie szanse na sukces, jeśli liczyć będzie tylko na swoje siły ludzkie. Dzieli nas wiele kwestii, jesteśmy tak różni! Tylko Duch miłości może nas połączyć i tworzyć silne więzi, które nas połączą. Dziękujmy Panu za dar Jego Ducha i prośmy Go, aby ta miłość braterska wzrastała między nami.

Nie krytykować

W świecie spędzamy dużo czasu na krytykowaniu siebie nawzajem. Jeśli będziemy robić tak samo, trudno będzie nam wzrastać w miłości do siebie nawzajem! Unikajmy więc krytyki i prośmy Chrystusa, abyśmy mogli patrzeć na innych Jego oczami!

Miłować się wzajemnie tak, jak Pan Bóg nas umiłował – nie wydaje się to łatwe, jednak takie jest w istocie, skoro Pan dał nam swoją Miłość. Duch Święty nas kocha i nas jednoczy, więc jest to proste! I mówię wam, że tego właśnie doświadczyliśmy, gdy zakładaliśmy naszą małą wspólnotę, nie bardzo wiedząc, po co jesteśmy razem. Bywały takie dni, gdy... mówiliśmy sobie: „Co ten czy inny tutaj ze mną robi?”, po czym odpowiadaliśmy: „Jest w tym Duch Święty i to jest wspaniałe!”

Weekend wspólnotowy, 27/28.11.1976

Miłować się wzajemnie tak, jak Pan Bóg nas umiłował – nie wydaje się to łatwe, jednak takie jest w istocie, skoro Pan dał nam swoją Miłość. Duch Święty nas kocha i nas jednoczy, więc jest to proste! I mówię wam, że tego właśnie doświadczyliśmy, gdy zakładaliśmy naszą małą wspólnotę, nie bardzo wiedząc, po co jesteśmy razem. Bywały takie dni, gdy... mówiliśmy sobie: „Co ten czy inny tutaj ze mną robi?”, po czym odpowiadaliśmy: „Jest w tym Duch Święty i to jest wspaniałe!”

Weekend wspólnotowy, 27/28.11.1976