1914 - 1941

1914
Narodziny Piotra Goursat w Paryżu w dniu 15 sierpnia, w uroczystość Wniebowzięcia NMP.
Chrzest Piotra w dniu 6 września w kościele Saint-Philippe-du-Roule.

1915
Narodziny brata Piotra, Bernarda, w dniu 1 sierpnia.

1923
Separacja rodziców Piotra Goursat.

1926
Śmierć Bernarda Goursat 14 lipca wskutek niedrożności jelit.

1933
Pobyt Piotra w sanatorium Plateau d’Assy w Alpach z powodu gruźlicy, czas głębokiego nawrócenia.

1935-1941
Studia w École du Louvre oraz w École Pratique des Hautes Études. 
Opieka nad ciężko chorą matką.

Kontekst historyczny

1914 Śmierć papieża Piusa X (sierpień).
Wybór papieża Benedykta XV (Giacomo della Chiesa) (wrzesień).

Pierwsza wojna światowa (we Francji: sierpień 1914 – listopad 1918)

1921 Założenie Legionu Maryi w Dublinie (w Irlandii) z inicjatywy Franka Duffa.

1922 Śmierć papieża Benedykta XV (styczeń).
Wybór papieża Piusa XI (Achille Ratti) (luty).

1923 Nawrócenie ojca Henri Caffarela w wieku 20 lat (24 marca).

1925 Założenie w Belgii organizacji związkowej młodych chrześcijan (JOC) przez ks. Josepha Cardijna.

1927 Założenie JOC we Francji przez ojca Georges Guérin’a, pod opieką duszpasterską ojców Jacques’a Goursat i Henri Caffarela.

1933 Początek misji Służebnicy Bożej Madeleine Delbrêl w Ivry, w wieku 30 lat (15 października).

1939 Śmierć papieża Piusa XI (luty).
Wybór papieża Piusa XII (Eugenio Pacelli) (marzec).

1940 - 1970

1940
Odkrycie Legionu Maryi przez Piotra Goursat w Nevers, dzięki Weronice O’Brien.

1941
Śmierć matki Marii Goursat w dniu 8 września. 
Przejęcie pensjonatu po zmarłej matce, zarządzanie nim do 1949 r.

1943
Pierwsze spotkanie Piotra z kardynałem Suhardem w marcu. Kolejne liczne spotkania do roku 1949 – kierownictwo duchowe Piotra.

Lato 1944
Opatrznościowe ocalenie życia Piotra przez Maryję podczas ucieczki przed niemieckim oficerem.

1945-1946
Otwarcie przez Piotra księgarni religijnej i wydawnictwa.

1946-1951
Współpraca Piotra Goursat z francuskim Centrum inteligencji katolickiej, (Centre catholique des intellectuels français) stanowisko członka zarządu.

Koniec 1949
Sprzedaż rodzinnego pensjonatu, przeprowadzka na plebanię w parafii Saint-Philippe-du-Roule. Redakcja artykułów w czasopiśmie „Revue internationale du cinéma” do roku 1951. Założenie francuskiego koła kinowego, organizującego debaty publiczne po seansach filmowych.

1960-1970
Praca we Francuskim Katolickim Biurze Filmowym (l’Office catholique français du cinéma (OCFC)) – stanowisko sekretarza generalnego.

Kontekst historyczny

Druga wojna światowa
(we Francji: wrzesień 1939 – sierpień 1945).

1943 Założenie Ruchu Focolari przez Chiarę Lubich (Trydent, Włochy).

1947 Wydarzenia w IL’Île-Bouchard (8-14 grudnia).

1958 Śmierć papieża Piusa XII (październik).
Wybór papieża Jana XXIII (Angelo Giuseppe Roncalli) (październik).

Sobór Watykański II
(październik 1962 – grudzień 1965).

1963 Śmierć papieża Jana XXIII (czerwiec).
Wybór papieża Pawła VI (Giovanni Battista Montini) (czerwiec).

1964 Założenie Drogi Neokatechumenalnej w Madrycie przez dwoje ludzi świeckich: Kiko Argüello i Carmen Hernández.

1968 Założenie Wspólnoty Sant’Egidio przez studenta Andreę Riccardiego w Rzymie.

„Maj 68” Seria brutalnych protestów i strajków we Francji.

1971 - 1984

1971
Odnowienie prywatnych ślubów czystości 15 sierpnia (pierwsze śluby złożył wcześniej na ręce kardynała Suharda). 
Nabycie w październiku barki, gdzie miało powstać centrum zapobiegania narkomanii dla młodzieży. 

1971
U ojca Caffarela w Troussures (Oise) Pierre Goursat poznał Martine Laffitte, lekarkę stażystkę.

1972
Udział w weekendzie zorganizowanym przez ojca Caffarela w Troussures, 12-13 lutego. Świadectwo Xaviera i Brigitte Le Pichon na temat doświadczenia Odnowy Charyzmatycznej. Doświadczenie wylania Ducha Świętego, wraz z trzydziestoma uczestnikami weekendu, w tym Martine Laffitte (niedziela 13 lutego). 
po weekendzie – codzienna wspólna modlitwa Piotra i Martine. – codzienna wspólna modlitwa Piotra i Martine. W maju utworzenie grupy modlitewnej z pierwszymi nowymi osobami dołączającymi do Piotra i Martine. Byli to: Françoise Malcor, Francis Kohn i Pierre-Marie Chaboche.

1972
Spotkanie z dominikaninem (br. Albert-Marie de Monléon z prowincji Tuluzy), który w Stanach Zjednoczonych odkrył Odnowę Charyzmatyczną, a po powrocie do Francji mieszkał w paryskim klasztorze Saint-Jacques, rue de la Glacière.

1973
Grupa modlitewna liczy ok. 500 osób. Utworzenie kilku grup koordynowanych przez pierwszą grupę. Przyjęcie dla wspólnoty nazwy „Emmanuel” (marzec). Piotr pierwszym odpowiedzialnym za wspólnotę.

1974
Rozpoczęcie życia we wspólnocie rezydencjalnej z Hervé-Marie Catta oraz Jean-Marc Morin, w Gentilly niedaleko Paryża. Nadanie nazwy nowej małej grupie – Bractwo Jezusowe (październik).

1975
Organizacja pielgrzymki do Rzymu dla tysiąca uczestników Odnowy francuskiej, z okazji międzynarodowego spotkania Odnowy Charyzmatycznej (Pięćdziesiątnica, maj). 
Przeprowadzka domostwa rezydencjalnego z Gentilly do Paryża, ul. Gay-Lussac (wrzesień).

 1975
Pierwsze spotkanie Bractwa Jezusowego w Bonnelles (niedaleko Paryża) z udziałem takich osób, jak: Piotr, Martine Laffitte, Hervé-Marie Catta, Jean-Marc Morin, Françoise Malcor, Francis Kohn i Dominique de Chantérac w dniu 1 marca. 
Pierwsze rekolekcje Bractwa Jezusowego w okresie wielkanocnym z udziałem braci i sióstr zgromadzonych w marcu, a także Claude’a i Danielle Proux, niedaleko opactwa Aiguebelle. 
Organizacja dwóch pierwszych sesji letnich w Paray-le-Monial od 12 do 23 lipca.

1976
Organizacja wspólnie z kardynałem Suenens’em międzynarodowego spotkania Odnowy Charyzmatycznej w Lourdes (Pięćdziesiątnica, od 4 do 7 czerwca).
Pierwsze spotkania „Odnowa i świat robotniczy” w październiku.

1976
Drugie rekolekcje Bractwa Jezusowego z udziałem 30 osób, podczas weekendu w Etiolles niedaleko Paryża, (luty). 
Organizacja dwóch wspólnych czarterowych pielgrzymek do Stanów Zjednoczonych (27 lipca – 17 sierpnia, 3 – 23 sierpnia) dla 80 członków francuskiej Odnowy, w celu spotkania najstarszych amerykańskich wspólnot Odnowy Charyzmatycznej. 
Po powrocie zaproszenie dla ok. 40 braci i sióstr na rekolekcje formacyjne pod nazwą „Trzy tygodnie”, codziennie wieczorem od 18:00 do 22:00, przez cały wrzesień. Początki życia wspólnotowego zaproponowanego członkom grupy modlitewnej Emmanuela.

 1977
Pierwsze kroki we Wspólnocie Emmanuel podjęte przez 60 osób na spotkaniu w Chevilly-Larue (18 czerwca). 
Pierwsze konsekracje w Bractwie Jezusowym podczas rekolekcji w Paray-le-Monial (grudzień).

1978
Przeprowadzka w czerwcu na barkę, niedaleko mostu Neuilly-sur Seine pod Paryżem, gdzie Piotr pracował i mieszkał w domostwie rezydencjalnym z braćmi i siostrami: Hervé-Marie i Martine Catta (Laffitte), Francis Kohn i Charles-Éric Hauguel.

 1978
Pierwsze sesje formacyjne dla animatorów muzycznych i liturgicznych zorganizowane w listopadzie przez Wspólnotę Emmanuel. 
Powstanie Renouveau-Service (Służba Odnowy) w grudniu w celu wydawania i dystrybucji książek religijnych, nagrań z materiałami formacyjnymi i utworami muzycznymi.

1979
Powstanie SOS Modlitwa – służby słuchania i modlitwy telefonicznej (14 marca). 
Otwarcie w październiku domu „Arka Gołębicy” przeznaczonego dla młodzieży znajdującej się w trudnej sytuacji. Założenie w grudniu Centrum Jana Pawła II w Paryżu jako miejsca formacji dla osób świeckich (kursy biblijne, filozofia, teologia).
Organizacja wykładów w budynkach klasztornych oo. dominikanów, przy ul. Faubourg-Saint-Honoré 222.

1980
Na prośbę kardynała Suenens’a udział Piotra Goursat oraz grupy braci i sióstr ze Wspólnoty Emmanuel w październikowych spotkaniach synodu biskupów o rodzinie w Rzymie. 
Spotkanie delegacji Wspólnoty Emmanuel z papieżem Janem Pawłem II (2 października).

1981
Pierwsze zaangażowania na drodze celibatu dla Królestwa złożone przez 15 młodych mężczyzn i kobiet w Paray-le-Monial, 3 stycznia, podczas rekolekcji Bractwa Jezusowego.
Założenie Wspólnoty Emmanuel we Włoszech (marzec). 
Powołanie do życia przez Piotra i Wspólnotę Emmanuel organizacji misyjnej Fidefco, która na prośbę biskupów wysyła młodych wolontariuszy, by służyli braciom w krajach południowych.

1982
Zatwierdzenie pierwszych statutów Bractwa Jezusowego jako stowarzyszenia diecezjalnego (na dwa lata) przez Jacques’a Delarue’a, biskupa Nanterre w dniu 28 czerwca – ze względu na to, że barka Mont Thabor w Neuilly, gdzie żył i pracował Piotr z braćmi i siostrami, znajdowała się na terenie diecezji Nanterre.
Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Belgii (listopad).
Zatwierdzenie statutów Wspólnoty Emmanuel i Misyjnego Bractwa Serca Jezusowego (FMCJ dla kapłanów, diakonów i kleryków) na okres dwóch lat przez kard. Lustigera, arcybiskupa Paryża, jako stowarzyszenia diecezjalnego (8 grudnia).

1983
Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Holandii (marzec).
Inauguracja Międzynarodowego Centrum San Lorenzo w Rzymie przez Jana Pawła II w dniu 13 marca jako miejsca przyjęcia młodzieży z całego świata. Powierzenie koordynacji i prowadzenia działalności centrum Wspólnocie Emmanuel.
Zatwierdzenie statutów Bractwa Jezusowego, Wspólnoty Emmanuel i Misyjnego Bractwa Serca Jezusa przez arcybiskupa Aix-en-Provence Bernarda Panafieu.

Zmiana nazwy Fidefco na Fidesco.

1984
Założenie w październiku przez Piotra oraz braci i siostry ze Wspólnoty Międzynarodowej Szkoły Formacji i Ewangelizacji (EIFE) dla młodzieży w wieku od 18 do 25 lat. 
W grudniu – powołanie do życia Centrum Samuela prowadzącego formację katechetów.

  1984
Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Niemczech, (marzec).
23 marca w Paryżu święcenia kapłańskie Dominique’a de Chantérac’a i Dominique’a Rey’a z rąk kardynała Lustigera. Pierwsi kapłani Wspólnoty wyświęceni zgodnie ze statutami FMCJ (wcześniej święcenia kapłańskie przyjął Bernard Peter w Zairze 3 kwietnia 1980); wrzesień 1984 – święcenia kapłańskie Edouarda Marota w Brukseli z rąk kardynała Danneelsa.
Pierwsze międzynarodowe forum młodych w Paray-le-Monial w sierpniu.
Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Hiszpanii.

Kontekst historyczny

1973 Założenie Wspólnoty Chemin Neuf przez jezuitę ojca Laurenta Fabre (w Lyonie).

Założenie Wspólnoty Lwa Judy (przemianowanej na Wspólnotę Błogosławieństw w 1991 r.).

Pierwsze spotkanie francuskiej Odnowy Charyzmatycznej w klasztorze dominikanów w Tuluzie (Wielkanoc).

1975 Spotkanie papieża Pawła VI z uczestnikami międzynarodowego spotkania Odnowy Charyzmatycznej w Bazylice św. Piotra. Przyjęcie Odnowy do Kościoła katolickiego (19 maja).

1978 Śmierć papieża Pawła VI (6 sierpnia).

Pontyfikat papieża Jana Pawła I (sierpień-wrzesień).

Wybór papieża Jana Pawła II (Karol Wojtyła) (16 października).

1981 Śmierć Marty Robin (6 lutego).

1983 Nowy kodeks kanoniczny Kościoła katolickiego zezwalający na tworzenie „stowarzyszeń wiernych”.

1985 - 1991

1985 Hospitalizacja Piotra po zawale serca 13 lipca w Paray-le-Monial. 
Następnie wyjazd na odpoczynek i modlitwę do Lourdes.

198520 października, decyzją biskupa Autun Armand-François Le Bourgeois’a. powierzenie opieki nad sanktuarium w Paray-le-Monial Wspólnocie Emmanuel.
Rezygnacja Piotra Goursat z roli odpowiedzialnego za Wspólnotę Emmanuel w dniu 8 grudnia. Przejęcie funkcji przez Géralda Arbola.

  1985-1987Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Austrii, Irlandii, Gwinei i Zairze.

1986 Spotkanie Piotra Goursat i odpowiedzialnych za Wspólnotę Emmanuel z papieżem Janem Pawłem II podczas jego wizyty w Paray-le-Monial w dniu 5 października.

1986Zatwierdzenie statutów Bractwa Jezusowego 18 kwietnia i statutów Wspólnoty Emmanuel 10 czerwca przez kardynała Lustigera, arcybiskupa Paryża, i kardynała Danneelsa, arcybiskupa Brukseli.
Założenie Krzyża Chwalebnego przez Piotra Goursat, 27 lipca, dla chorych i niepełnosprawnych członków Wspólnoty.
We wrześniu powierzenie Wspólnocie Emmanuel parafii Świętej Trójcy (Sainte-Trinité) w Paryżu przez kard. Lustigera. Proboszczem został Francis Kohn, jako wikariusze posługiwali tam Dominique de Chantérac i Jacques Benoit-Gonin.

1988Mianowanie Albert-Marie de Monléona, odpowiedzialnego za kapłanów i kleryków Wspólnoty Emmanuel, na biskupa Pamiers w dniu 5 sierpnia.

1989 Podczas jednej z sesji w Paray-le-Monial 27 lipca Piotr Goursat złamał nogę. Trafił do szpitala w Tours.
Operację przeprowadził brat ze Wspólnoty, Étienne Gaisne, w dniu 31 lipca.

 1990Narodziny Wspólnoty Emmanuel wśród Romów, na Węgrzech, w Czechach, Kanadzie, Peru i Rwandzie.

1991 Śmierć Piotra Goursat na barce w dniu 25 marca, w uroczystość Zwiastowania NMP.
27 marca Mszy świętej pogrzebowej w kościele Sainte-Trinité w Paryżu przewodniczył kard. Lustiger.
Uczestniczyło w niej wielu biskupów, a homilię wygłosił abp Albert-Marie de Monléon. 28 marca Piotr został pochowany na cmentarzu w Paray-le-Monial.

  1991Współorganizacja przez Wspólnotę Emmanuel oraz Focolari, Schoenstatt i Communione e Liberazione pierwszego kongresu ruchów katolickich z byłych europejskich krajów komunistycznych w Bratysławie (Słowacja).
Zatwierdzenie przez kard. Lustigera połączonych statutów Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (7 czerwca).

  19928 grudnia zatwierdzenie statutów Wspólnoty Emmanuel (ad experimentum na okres 5 lat) przez Watykan jako publicznego stowarzyszenia wiernych.

  1993Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Polsce (listopad)

  1994Zamach na Cypriana i Dafrozę Rugamba, założycieli Wspólnoty Emmanuel w Rwandzie, oraz na ich 6 dzieci, podczas ludobójstwa Tutsi (7 kwietnia).
Markus Gehlen następcą Gerarda Arbola w roli moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (4 czerwca).

  1998W czerwcu powierzenie Wspólnocie Emmanuel opieki nad sanktuarium Notre-Dame-de-la-Prière, w kościele Saint-Gilles, w parafii Île-Bouchard (Francja).
8 grudnia dekret Papieskiej Rady ds. Świeckich zatwierdzający ostatecznie statuty Wspólnoty Emmanuel jako międzynarodowego prywatnego stowarzyszenia wiernych.

  2000Dominique Vermersch następcą Markusa Gehlena jako moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (30 grudnia).

  2009Wspólnota Emmanuel uznana jako międzynarodowe publiczne stowarzyszenie wiernych na prawie papieskim.
Potwierdzenie przez Watykan, że Wspólnota działa dla dobra całego Kościoła, a nie tylko dla dobra jej członków.
Laurent Landete następcą Dominique’a Vermerscha w roli moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (12 lipca).

  2010Otwarcie procesu beatyfikacyjnego Piotra Goursat, 7 stycznia, w Paryżu.

  2015Zamknięcie fazy diecezjalnej procesu beatyfikacyjnego.

Otwarcie procesu beatyfikacyjnego Cypriana i Dafrozy Rugamba (wrzesień).

 2016Powierzenie Wspólnocie Emmanuel kościoła i klasztoru Trinita dei Monti (la Trinité-des-Monts) w Rzymie.

 2017Utworzenie stowarzyszenia kapłańskiego Wspólnoty Emmanuel.
Aktualizacja statutów w celu uwzględnienia nowo powołanego stowarzyszenia kapłańskiego i zapewnienia jedności i współdziałania pomiędzy stowarzyszeniami. 

 15 sierpnia zatwierdzenie statutów przez watykańską Dykasterię ds. Świeckich, Rodziny i Życia.
Świeckich, Rodziny i Życia.

 2018Michel-Bernard de Vregille następcą Laurenta Landete’a w roli moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (27 lipca).

Kontekst historyczny

1986 Założenie katolickiej wspólnoty Shalom (Fortaleza, Brazylia) przez
Moysés Louro de Azevedo Filho.

1991 Rozpad ZSRR ( grudzień) i koniec zimnej wojny z USA.

2005 Śmierć papieża Jana Pawła II (2 kwietnia)
Wybór papieża Benedykta XVI (19 kwietnia).

2013 Abdykacja papieża Benedykta XVI (28 lutego).
Wybór papieża Franciszka (Jorge Bergoglio) (13 marca).