Najważniejsze momenty z życia Piotra Goursat
i jego braci
1914 - 1941
1914
– Narodziny Piotra Goursat w Paryżu w dniu 15 sierpnia, w uroczystość Wniebowzięcia NMP.
– Chrzest Piotra w dniu 6 września w kościele Saint-Philippe-du-Roule.
1915
– Narodziny brata Piotra, Bernarda, w dniu 1 sierpnia.
1923
– Separacja rodziców Piotra Goursat.
1926
– Śmierć Bernarda Goursat 14 lipca wskutek niedrożności jelit.
1933
– Pobyt Piotra w sanatorium Plateau d’Assy w Alpach z powodu gruźlicy, czas głębokiego nawrócenia.
1935-1941
– Studia w École du Louvre oraz w École Pratique des Hautes Études.
– Opieka nad ciężko chorą matką.
1914 Śmierć papieża Piusa X (sierpień).
Wybór papieża Benedykta XV (Giacomo della Chiesa) (wrzesień).
Pierwsza wojna światowa (we Francji: sierpień 1914 – listopad 1918)
1921 Założenie Legionu Maryi w Dublinie (w Irlandii) z inicjatywy Franka Duffa.
1922 Śmierć papieża Benedykta XV (styczeń).
Wybór papieża Piusa XI (Achille Ratti) (luty).
1923 Nawrócenie ojca Henri Caffarela w wieku 20 lat (24 marca).
1925 Założenie w Belgii organizacji związkowej młodych chrześcijan (JOC) przez ks. Josepha Cardijna.
1927 Założenie JOC we Francji przez ojca Georges Guérin’a, pod opieką duszpasterską ojców Jacques’a Goursat i Henri Caffarela.
1933 Początek misji Służebnicy Bożej Madeleine Delbrêl w Ivry, w wieku 30 lat (15 października).
1939 Śmierć papieża Piusa XI (luty).
Wybór papieża Piusa XII (Eugenio Pacelli) (marzec).
1940 - 1970
1940
– Odkrycie Legionu Maryi przez Piotra Goursat w Nevers, dzięki Weronice O’Brien.
1941
– Śmierć matki Marii Goursat w dniu 8 września.
– Przejęcie pensjonatu po zmarłej matce, zarządzanie nim do 1949 r.
1943
– Pierwsze spotkanie Piotra z kardynałem Suhardem w marcu. Kolejne liczne spotkania do roku 1949 – kierownictwo duchowe Piotra.
Lato 1944
– Opatrznościowe ocalenie życia Piotra przez Maryję podczas ucieczki przed niemieckim oficerem.
1945-1946
– Otwarcie przez Piotra księgarni religijnej i wydawnictwa.
1946-1951
– Współpraca Piotra Goursat z francuskim Centrum inteligencji katolickiej, (Centre catholique des intellectuels français) stanowisko członka zarządu.
Koniec 1949
– Sprzedaż rodzinnego pensjonatu, przeprowadzka na plebanię w parafii Saint-Philippe-du-Roule. Redakcja artykułów w czasopiśmie „Revue internationale du cinéma” do roku 1951. Założenie francuskiego koła kinowego, organizującego debaty publiczne po seansach filmowych.
1960-1970
– Praca we Francuskim Katolickim Biurze Filmowym (l’Office catholique français du cinéma (OCFC)) – stanowisko sekretarza generalnego.
Druga wojna światowa
(we Francji: wrzesień 1939 – sierpień 1945).
1943 Założenie Ruchu Focolari przez Chiarę Lubich (Trydent, Włochy).
1947 Wydarzenia w IL’Île-Bouchard (8-14 grudnia).
1958 Śmierć papieża Piusa XII (październik).
Wybór papieża Jana XXIII (Angelo Giuseppe Roncalli) (październik).
Sobór Watykański II
(październik 1962 – grudzień 1965).
1963 Śmierć papieża Jana XXIII (czerwiec).
Wybór papieża Pawła VI (Giovanni Battista Montini) (czerwiec).
1964 Założenie Drogi Neokatechumenalnej w Madrycie przez dwoje ludzi świeckich: Kiko Argüello i Carmen Hernández.
1968 Założenie Wspólnoty Sant’Egidio przez studenta Andreę Riccardiego w Rzymie.
„Maj 68” Seria brutalnych protestów i strajków we Francji.
1971 - 1984
1971
– Odnowienie prywatnych ślubów czystości 15 sierpnia (pierwsze śluby złożył wcześniej na ręce kardynała Suharda).
– Nabycie w październiku barki, gdzie miało powstać centrum zapobiegania narkomanii dla młodzieży.
1971
– U ojca Caffarela w Troussures (Oise) Pierre Goursat poznał Martine Laffitte, lekarkę stażystkę.
1972
– Udział w weekendzie zorganizowanym przez ojca Caffarela w Troussures, 12-13 lutego. Świadectwo Xaviera i Brigitte Le Pichon na temat doświadczenia Odnowy Charyzmatycznej. Doświadczenie wylania Ducha Świętego, wraz z trzydziestoma uczestnikami weekendu, w tym Martine Laffitte (niedziela 13 lutego).
– po weekendzie – codzienna wspólna modlitwa Piotra i Martine. – codzienna wspólna modlitwa Piotra i Martine. W maju utworzenie grupy modlitewnej z pierwszymi nowymi osobami dołączającymi do Piotra i Martine. Byli to: Françoise Malcor, Francis Kohn i Pierre-Marie Chaboche.
1972
– Spotkanie z dominikaninem (br. Albert-Marie de Monléon z prowincji Tuluzy), który w Stanach Zjednoczonych odkrył Odnowę Charyzmatyczną, a po powrocie do Francji mieszkał w paryskim klasztorze Saint-Jacques, rue de la Glacière.
1973
– Grupa modlitewna liczy ok. 500 osób. Utworzenie kilku grup koordynowanych przez pierwszą grupę. Przyjęcie dla wspólnoty nazwy „Emmanuel” (marzec). Piotr pierwszym odpowiedzialnym za wspólnotę.
1974
– Rozpoczęcie życia we wspólnocie rezydencjalnej z Hervé-Marie Catta oraz Jean-Marc Morin, w Gentilly niedaleko Paryża. Nadanie nazwy nowej małej grupie – Bractwo Jezusowe (październik).
1975
– Organizacja pielgrzymki do Rzymu dla tysiąca uczestników Odnowy francuskiej, z okazji międzynarodowego spotkania Odnowy Charyzmatycznej (Pięćdziesiątnica, maj).
– Przeprowadzka domostwa rezydencjalnego z Gentilly do Paryża, ul. Gay-Lussac (wrzesień).
1975
– Pierwsze spotkanie Bractwa Jezusowego w Bonnelles (niedaleko Paryża) z udziałem takich osób, jak: Piotr, Martine Laffitte, Hervé-Marie Catta, Jean-Marc Morin, Françoise Malcor, Francis Kohn i Dominique de Chantérac w dniu 1 marca.
– Pierwsze rekolekcje Bractwa Jezusowego w okresie wielkanocnym z udziałem braci i sióstr zgromadzonych w marcu, a także Claude’a i Danielle Proux, niedaleko opactwa Aiguebelle.
– Organizacja dwóch pierwszych sesji letnich w Paray-le-Monial od 12 do 23 lipca.
1976
– Organizacja wspólnie z kardynałem Suenens’em międzynarodowego spotkania Odnowy Charyzmatycznej w Lourdes (Pięćdziesiątnica, od 4 do 7 czerwca).
– Pierwsze spotkania „Odnowa i świat robotniczy” w październiku.
1976
– Drugie rekolekcje Bractwa Jezusowego z udziałem 30 osób, podczas weekendu w Etiolles niedaleko Paryża, (luty).
– Organizacja dwóch wspólnych czarterowych pielgrzymek do Stanów Zjednoczonych (27 lipca – 17 sierpnia, 3 – 23 sierpnia) dla 80 członków francuskiej Odnowy, w celu spotkania najstarszych amerykańskich wspólnot Odnowy Charyzmatycznej.
– Po powrocie zaproszenie dla ok. 40 braci i sióstr na rekolekcje formacyjne pod nazwą „Trzy tygodnie”, codziennie wieczorem od 18:00 do 22:00, przez cały wrzesień. Początki życia wspólnotowego zaproponowanego członkom grupy modlitewnej Emmanuela.
1977
– Pierwsze kroki we Wspólnocie Emmanuel podjęte przez 60 osób na spotkaniu w Chevilly-Larue (18 czerwca).
– Pierwsze konsekracje w Bractwie Jezusowym podczas rekolekcji w Paray-le-Monial (grudzień).
1978
– Przeprowadzka w czerwcu na barkę, niedaleko mostu Neuilly-sur Seine pod Paryżem, gdzie Piotr pracował i mieszkał w domostwie rezydencjalnym z braćmi i siostrami: Hervé-Marie i Martine Catta (Laffitte), Francis Kohn i Charles-Éric Hauguel.
1978
– Pierwsze sesje formacyjne dla animatorów muzycznych i liturgicznych zorganizowane w listopadzie przez Wspólnotę Emmanuel.
– Powstanie Renouveau-Service (Służba Odnowy) w grudniu w celu wydawania i dystrybucji książek religijnych, nagrań z materiałami formacyjnymi i utworami muzycznymi.
1979
– Powstanie SOS Modlitwa – służby słuchania i modlitwy telefonicznej (14 marca).
– Otwarcie w październiku domu „Arka Gołębicy” przeznaczonego dla młodzieży znajdującej się w trudnej sytuacji. Założenie w grudniu Centrum Jana Pawła II w Paryżu jako miejsca formacji dla osób świeckich (kursy biblijne, filozofia, teologia).
– Organizacja wykładów w budynkach klasztornych oo. dominikanów, przy ul. Faubourg-Saint-Honoré 222.
1980
– Na prośbę kardynała Suenens’a udział Piotra Goursat oraz grupy braci i sióstr ze Wspólnoty Emmanuel w październikowych spotkaniach synodu biskupów o rodzinie w Rzymie.
– Spotkanie delegacji Wspólnoty Emmanuel z papieżem Janem Pawłem II (2 października).
1981
– Pierwsze zaangażowania na drodze celibatu dla Królestwa złożone przez 15 młodych mężczyzn i kobiet w Paray-le-Monial, 3 stycznia, podczas rekolekcji Bractwa Jezusowego.
– Założenie Wspólnoty Emmanuel we Włoszech (marzec).
– Powołanie do życia przez Piotra i Wspólnotę Emmanuel organizacji misyjnej Fidefco, która na prośbę biskupów wysyła młodych wolontariuszy, by służyli braciom w krajach południowych.
1982
– Zatwierdzenie pierwszych statutów Bractwa Jezusowego jako stowarzyszenia diecezjalnego (na dwa lata) przez Jacques’a Delarue’a, biskupa Nanterre w dniu 28 czerwca – ze względu na to, że barka Mont Thabor w Neuilly, gdzie żył i pracował Piotr z braćmi i siostrami, znajdowała się na terenie diecezji Nanterre.
– Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Belgii (listopad).
– Zatwierdzenie statutów Wspólnoty Emmanuel i Misyjnego Bractwa Serca Jezusowego (FMCJ dla kapłanów, diakonów i kleryków) na okres dwóch lat przez kard. Lustigera, arcybiskupa Paryża, jako stowarzyszenia diecezjalnego (8 grudnia).
1983
– Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Holandii (marzec).
– Inauguracja Międzynarodowego Centrum San Lorenzo w Rzymie przez Jana Pawła II w dniu 13 marca jako miejsca przyjęcia młodzieży z całego świata. Powierzenie koordynacji i prowadzenia działalności centrum Wspólnocie Emmanuel.
– Zatwierdzenie statutów Bractwa Jezusowego, Wspólnoty Emmanuel i Misyjnego Bractwa Serca Jezusa przez arcybiskupa Aix-en-Provence Bernarda Panafieu.
– Zmiana nazwy Fidefco na Fidesco.
1984
– Założenie w październiku przez Piotra oraz braci i siostry ze Wspólnoty Międzynarodowej Szkoły Formacji i Ewangelizacji (EIFE) dla młodzieży w wieku od 18 do 25 lat.
– W grudniu – powołanie do życia Centrum Samuela prowadzącego formację katechetów.
1984
– Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Niemczech, (marzec).
– 23 marca w Paryżu święcenia kapłańskie Dominique’a de Chantérac’a i Dominique’a Rey’a z rąk kardynała Lustigera. Pierwsi kapłani Wspólnoty wyświęceni zgodnie ze statutami FMCJ (wcześniej święcenia kapłańskie przyjął Bernard Peter w Zairze 3 kwietnia 1980); wrzesień 1984 – święcenia kapłańskie Edouarda Marota w Brukseli z rąk kardynała Danneelsa.
– Pierwsze międzynarodowe forum młodych w Paray-le-Monial w sierpniu.
– Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Hiszpanii.
1973 Założenie Wspólnoty Chemin Neuf przez jezuitę ojca Laurenta Fabre (w Lyonie).
Założenie Wspólnoty Lwa Judy (przemianowanej na Wspólnotę Błogosławieństw w 1991 r.).
Pierwsze spotkanie francuskiej Odnowy Charyzmatycznej w klasztorze dominikanów w Tuluzie (Wielkanoc).
1975 Spotkanie papieża Pawła VI z uczestnikami międzynarodowego spotkania Odnowy Charyzmatycznej w Bazylice św. Piotra. Przyjęcie Odnowy do Kościoła katolickiego (19 maja).
1978 Śmierć papieża Pawła VI (6 sierpnia).
Pontyfikat papieża Jana Pawła I (sierpień-wrzesień).
Wybór papieża Jana Pawła II (Karol Wojtyła) (16 października).
1981 Śmierć Marty Robin (6 lutego).
1983 Nowy kodeks kanoniczny Kościoła katolickiego zezwalający na tworzenie „stowarzyszeń wiernych”.
1985 - 1991
1985 – Hospitalizacja Piotra po zawale serca 13 lipca w Paray-le-Monial.
– Następnie wyjazd na odpoczynek i modlitwę do Lourdes.
1985 – 20 października, decyzją biskupa Autun Armand-François Le Bourgeois’a. powierzenie opieki nad sanktuarium w Paray-le-Monial Wspólnocie Emmanuel.
– Rezygnacja Piotra Goursat z roli odpowiedzialnego za Wspólnotę Emmanuel w dniu 8 grudnia. Przejęcie funkcji przez Géralda Arbola.
1985-1987 – Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Austrii, Irlandii, Gwinei i Zairze.
1986 – Spotkanie Piotra Goursat i odpowiedzialnych za Wspólnotę Emmanuel z papieżem Janem Pawłem II podczas jego wizyty w Paray-le-Monial w dniu 5 października.
1986 – Zatwierdzenie statutów Bractwa Jezusowego 18 kwietnia i statutów Wspólnoty Emmanuel 10 czerwca przez kardynała Lustigera, arcybiskupa Paryża, i kardynała Danneelsa, arcybiskupa Brukseli.
– Założenie Krzyża Chwalebnego przez Piotra Goursat, 27 lipca, dla chorych i niepełnosprawnych członków Wspólnoty.
– We wrześniu powierzenie Wspólnocie Emmanuel parafii Świętej Trójcy (Sainte-Trinité) w Paryżu przez kard. Lustigera. Proboszczem został Francis Kohn, jako wikariusze posługiwali tam Dominique de Chantérac i Jacques Benoit-Gonin.
1988 – Mianowanie Albert-Marie de Monléona, odpowiedzialnego za kapłanów i kleryków Wspólnoty Emmanuel, na biskupa Pamiers w dniu 5 sierpnia.
1989 – Podczas jednej z sesji w Paray-le-Monial 27 lipca Piotr Goursat złamał nogę. Trafił do szpitala w Tours.
– Operację przeprowadził brat ze Wspólnoty, Étienne Gaisne, w dniu 31 lipca.
1990 – Narodziny Wspólnoty Emmanuel wśród Romów, na Węgrzech, w Czechach, Kanadzie, Peru i Rwandzie.
1991 – Śmierć Piotra Goursat na barce w dniu 25 marca, w uroczystość Zwiastowania NMP.
– 27 marca Mszy świętej pogrzebowej w kościele Sainte-Trinité w Paryżu przewodniczył kard. Lustiger.
– Uczestniczyło w niej wielu biskupów, a homilię wygłosił abp Albert-Marie de Monléon. 28 marca Piotr został pochowany na cmentarzu w Paray-le-Monial.
1991 – Współorganizacja przez Wspólnotę Emmanuel oraz Focolari, Schoenstatt i Communione e Liberazione pierwszego kongresu ruchów katolickich z byłych europejskich krajów komunistycznych w Bratysławie (Słowacja).
– Zatwierdzenie przez kard. Lustigera połączonych statutów Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (7 czerwca).
1992 – 8 grudnia zatwierdzenie statutów Wspólnoty Emmanuel (ad experimentum na okres 5 lat) przez Watykan jako publicznego stowarzyszenia wiernych.
1993 – Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Polsce (listopad)
1994 – Zamach na Cypriana i Dafrozę Rugamba, założycieli Wspólnoty Emmanuel w Rwandzie, oraz na ich 6 dzieci, podczas ludobójstwa Tutsi (7 kwietnia).
– Markus Gehlen następcą Gerarda Arbola w roli moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (4 czerwca).
1998 – W czerwcu powierzenie Wspólnocie Emmanuel opieki nad sanktuarium Notre-Dame-de-la-Prière, w kościele Saint-Gilles, w parafii Île-Bouchard (Francja).
– 8 grudnia dekret Papieskiej Rady ds. Świeckich zatwierdzający ostatecznie statuty Wspólnoty Emmanuel jako międzynarodowego prywatnego stowarzyszenia wiernych.
2000 – Dominique Vermersch następcą Markusa Gehlena jako moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (30 grudnia).
2009 – Wspólnota Emmanuel uznana jako międzynarodowe publiczne stowarzyszenie wiernych na prawie papieskim.
– Potwierdzenie przez Watykan, że Wspólnota działa dla dobra całego Kościoła, a nie tylko dla dobra jej członków.
– Laurent Landete następcą Dominique’a Vermerscha w roli moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (12 lipca).
2010 – Otwarcie procesu beatyfikacyjnego Piotra Goursat, 7 stycznia, w Paryżu.
2015 – Zamknięcie fazy diecezjalnej procesu beatyfikacyjnego.
– Otwarcie procesu beatyfikacyjnego Cypriana i Dafrozy Rugamba (wrzesień).
2016 – Powierzenie Wspólnocie Emmanuel kościoła i klasztoru Trinita dei Monti (la Trinité-des-Monts) w Rzymie.
2017 – Utworzenie stowarzyszenia kapłańskiego Wspólnoty Emmanuel.
– Aktualizacja statutów w celu uwzględnienia nowo powołanego stowarzyszenia kapłańskiego i zapewnienia jedności i współdziałania pomiędzy stowarzyszeniami.
– 15 sierpnia zatwierdzenie statutów przez watykańską Dykasterię ds. Świeckich, Rodziny i Życia.
– Świeckich, Rodziny i Życia.
2018 – Michel-Bernard de Vregille następcą Laurenta Landete’a w roli moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (27 lipca).
2024 – Piotr Goursat został ogłoszony Czcigodnym Sługą Bożym przez papieża Franciszka. Dykasteria Spraw Kanonizacyjnych opublikowała 18 grudnia 2024 roku dekret uznający heroiczność cnót założyciela Wspólnoty Emmanuel.
1986 Założenie katolickiej wspólnoty Shalom (Fortaleza, Brazylia) przez
Moysés Louro de Azevedo Filho.
1991 Rozpad ZSRR ( grudzień) i koniec zimnej wojny z USA.
2005 Śmierć papieża Jana Pawła II (2 kwietnia)
Wybór papieża Benedykta XVI (19 kwietnia).
2013 Abdykacja papieża Benedykta XVI (28 lutego).
Wybór papieża Franciszka (Jorge Bergoglio) (13 marca).